Tango argentyńskie

Tango argentyńskie jest jednocześnie moją pasją, sposobem spędzania wolnego czasu w ruchu, a także obszarem  działalności społecznej.

Tańczę je i wciąż się go uczę od 2004 roku. Dla tanga porzuciłem uprawiany wcześniej taniec towarzyski, salsę oraz zdecydowaną większość innych aktywności czasu wolnego.

Miałem okazję mniej lub bardziej okazjonalnie uczyć się od szeregu mistrzów, nie tylko z Buenos Aires. Wymienię tu tylko kilkoro pierwszych, którzy istotniej wpływali na moją początkową tangową tożsamość (tango nuevo) i jej późniejszą ewolucję (w kierunku tanga tradycyjnego): Homera Ladasa i Cristinę Ladas, Marię Mondino i Ismaela Ludmana, Roxanę Suárez i Sebastiana Achávala. Potem było wielu innych.